سازگاری معماری مسکونی تالش شمالی و جنوبی با سازه های بومی روسیه، نمونه موردی؛مدرسه حکیم نظامی آستارای ایران

یکی از عوامل مهم درک و شناخت عالم تجدد توسط ایرانیان، جنگهای ده ساله ایران و روس بوده است و سفرهای صورت گرفته توسط صاحب منصبان به روسیه، به واسطه رخدادهای تاریخی و سیاسی بعد از جنگ، عامل اصلی رویارویی با دنیای جدید و مشاهده تجدد به شمار میاید. از این رو، در راستای تعاملات دیرینه در زمینه های مختلف با روسیه و از طرفی به واسطه همجواری دو کشور، به نظر میرسد که با انعقاد قراردادهای متعدد سیاسی و اقتصادی، علاوه بر افزایش حضور روسها در ایران (خصوصا در نواحی شمالی ایران ) و ساخت ابنیه ی مختلف با دانش معماری آن زمان (معماری نئوکلاسیک)، صاحب منصبان ایرانی نیز با مشاهده بناهای نئوکلاسیک روسیه، در راستای نمایش قدرت حکومت خویش، اقدام به ساخت بناهایی با معماری الهام گرفته از این سبک در ایران کرده اند.این به رغمی ست که تاثیرات روسیه بر معماری ایران ، علاوه بر اینکه ساختمان سازی درباری را تحت الشعاع قرار داد ، اثرات انکارناپذیر و عمیقی را نیز بر معماری بومی و منازل مسکونی در مناطق همجوار مرزهای شمالی ایران ، در غربی ترین نقطه گیلان ( آستارای ایران) با محدوده تالش شمالی که امروزه جز نواحی جنوبی جمهوری آذربایجان تقسیم بندی میشود ، داشته است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش روسیه در نحو ورود معماری بومی اروپای شرقی به معماری مسکونی تالش شمالی و جنوبی است که هزاره های متمادی بعنوان سرزمینی واحد و بخش مهمی از تمدن کهن و اصیل ایرانی ، در سیطره قدرت قوم کادوسیان ایفای نقش میکردند. نمونه موردی این تعاملات فرهنگی در مدرسه دخترانه حکیم نظامی ( تربیت بنات سابق) آستارای ایران مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری مسکونی تالش شمالی و جنوبی ، معماری بومی روسیه ، مدرسه حکیم نظامی آستارا