بررسی اثر سرعت پیشروی در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی فولاد زنگ نزن دوفازی فریتی آستنیتی

مشکلات ناشی از جوشکاری ذوبی فولادهای دوفازی، تمایلات را برای توسعه فرآیندهای اتصال حالت جامد همچون جوشکاری اصطکاکیاغتشاشی بیشتر کرد تا علاوه بر اتصال خوب، خواص خوب این فولادها نیز پس از جوشکاری حفظ شود. در این پژوهش نمونه های فولادزنگ نزن دو فازی کم آلیاژ GOST 5632 که با فرآیند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی، با سرعت چرخشی 800rpm و سرعت های پیشروی 50، 100، 150mm/min جوشکاری شده بودند از نظر ریزساختار مورد بررسی قرار گرفتند. محاسبات فازی برای مشخص شدن حدود قرارگیری آلیاژ در مناطق فازی مختلف با نرمافزار ترموکلک انجام شد، احتمال تشکیل فاز سیگما بسیار ناچیز تشخیص داده شد. نمونه هاپس از سمباده زنی و پولیش شدن، اچ شده و ریزساختار بررسی شد. ریزساختار بسیار ریزدانه و یکنواخت در ناحیه اغتشاش مشاهده شدکه با ریز ساختار مشاهده شده از نمونه فلز پایه بسیار متفاوت بود. نمونه جوشکاری شده با سرعت 150mm/min ریزساختار بسیار ریز و یکنواخت تر از سایر نمونه ها داشت. این درحالی است که ریزساختار فلز پایه به صورت لایه های پیوسته آستنیت و فریت بود. این تفاوتزیاد در اثر رخدادن تبلور مجدد دینامیکی ناشی از تغییر شکل شدید در ناحیه اغتشاش ایجاد شده است. در سرعت های مختلف ریزساختار ناحیه TMAZ، درشت تر از ناحیه اغتشاش و ریزتر از نمونه پایه بود. در سرعته ای پیشروی 50، 100 و 150mm/min هرچه سرعت پیشروی در سرعت چرخشی ثابت افزایش یافت، ساختار ناحیه اغتشاش ریزدانه تر و یکنواخت تر از نظر اندازه و شکل دانه ها شد.کسر فازهای فریت و آستنیت در قسمت های مختلف جوش یکنواخت است اما از لحاظ اندازه دانه ها در دو ناحیه اغتشاش و TMAZدانه ها بسیار متفاوت و به ترتیب بسیار ریز و درشت بودند.

کلیدواژه ها:

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ، فولاد زنگ نزن دوفازی ، ناحیه اغتشاش ، ناحیه متاثر از عملیات ترمومکانیکی ، ناحیه متاثر از حرارت