آثار سوزاندن بقایای گیاهی در بخش کشاورزی شهرستان رفسنجان

ایران با دوازده درصد سطح زیر کشت و رتبه هجده جهان که از نظر شاخصهای زیست محیطی دارای رتبه هشتاد از بین یکصد و هشتاد کشور را داراست بیانگر عدم توجه کافی به محیط زیست است. در حال حاضر سوزاندن بقایای گیاهی در بین کشاورزان مرسوم شده است. در این مطالعه، با مرور مطالعات قبلی، صحبت با کشاورزان محلی و شناسایی دلایل عمده سوزاندن بقایای گیاهی به بررسی آثار نامطلوب آنها بر محیط زیست و نقش آموزش جامعه کشاورز پرداخته می شود. این بررسی ها نشان می دهد دلیل سوزاندن بقایای گیاهی، نابودی آفات خصوصا حشرات جوانه خوار در فصل بهار و جلوگیری از کاهش محصول می باشد غافل از اینکه این عمل نه تنها مواد اولیه صنایع فراوانی را از بین برده و موجب قطع درختان زیادی می شود بلکه بر فرسایش آبی و بادی، آلودگی هوا، تخریب چشم انداز، کیفیت آب و خاک و.... تاثیر منفی می گذارد. آموزش کشاورزان، توسعه صنایع و همکاری ارگانها و صنایع و همچنین ایجاد مشوق از جمله مهمترین اقدامات می باشد

کلیدواژه ها:

آموزش ، آتش ، کشاورزی ، محیط زیست ، آلودگی ، بقایای گیاهی ، پسته ، سوزاندن.