تحلیل سطوح پایداری معیشت روستاییان (مطالعه موردی روستاهای شهرستان سقز)

رویکرد معیشت پایدار یکی از رویکردهای تحلیلی جدید در زمینه توسعه روستایی است که در سال های اخیر به منظور توسعه روستایی و کاهش فقر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش تحلیل وضعیت پایداری معیشت روستاییان در شهرستان سقز می باشد. برای مشخص نمودن روستاهای مورد مطالعه ابتدا روستاها به 5 گروه جمعیتی تقسیم شدند و سپس بر اساس فراوانی روستاها در هر طبقه جمعیتی تعداد روستاهای هر طبقه مشخص گردید که در مجموع تعداد 28 روستا به عنوان نمونه انتخاب شد. با استفاده فرمول کوکران 308 خانوار به عنوان حجم نمونه تحقیق انتخاب گردید و بوسیله آنها پرسشنامه تکمیل گردید. نتایج حاصل از یافته های توصیفی و آزمون T تک نمونه ای نشان می دهد که وضعیت پایداری معیشت در همه ابعاد معیشت پایدار در سطح منطقه مورد مطالعه پایین می-باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون همبستگی و رگرسیون نشان می دهد که رابطه مستقیم و معناداری میان مولفه های معیشت پایدار وجود دارد و از میان این مولفه ها دارایی های اقتصادی و فیزیکی تاثیر بیشتری بر معیشت پایدار ساکنان دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس و آزمون توکی نشان می دهد که تفاوت معناداری میان بخش های شهرستان سقز به لحاظ پایداری معیشت وجود دارد و بخش مرکزی به لحاظ پایداری معیشت وضعیت مناسب تری نسبت به سایر بخش ها دارد.

کلیدواژه ها:

معیشت روستایی ، معیشت پایدار روستایی ، دارایی های معیشت پایدار روستایی ، شهرستان سقز ، استان کردستان