یک مدل جدید جهت پیش بینی تنش سیلان در فرآیند های شکل دهی گرم

در شکل دهی گرم در طول فرایند و پس از اتمام آن ریزساختار قطعه بشدت تغییر میکند و این تغییرات روی خواص مکانیکی قطعه کار تاثیر میگذارد بهمین جهت برای طراحی بهینه ماشین و ابزار تولید در نظر گرفتن تغییرات ریزساختار اهمیت بسیاری دارد هدف از این مقاله ارایه یک فرمولبندی نموی برای مدلسازی تغییرات ریزساختار در طول فرایند شکل دهی و پیش بینی تنش سیلان در طول فرایند می باشد دراین مقاله تغییرات چگالی نابجایی در اثر بازیابی دینامیکی تبلور مجدد دینامیکی و کارسختی در هر مرحله محاسبه شده و با توجه به آن مقدار تنش سیلان مورد محاسبه قرار می گیرد جداسازی زیرساختارهای جدید بر مبنای کرنش هر زیرساختار امکان بررسی تاثیرات تبلور مجدد پیاپی را بدون نیاز به حافظه و زمان اجرای زیاد فراهم ساخته است جهت بررسی صحت تحلیل ارائه شده نتایج تحلیل با نتایج تجربی مقایسه شده و تطابق خوبی بین آنها مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

تنش سیلان ، ریزساختار ، شکل دهی گرم ، فرمولبندی نموی ، روش المان محدود ، تبلور مجدد