کاربرد سیستم استنتاج فازی در زمینه سنجش توسعه انسانی مورد شناسی: شهرستان پارس آباد
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 316
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GIAJ-6-19_004
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1399
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش سنجش درجه توسعه انسانی شهرستان پارسآباد (شامل چهار شهر پارس آباد، اصلاندوز، اسلام آباد و تازه کند) بر اساس پارهای از شاخصهای توسعه انسانی به منظور دستیابی به میزان و علل نابرابریهای شهرستان همراه با ارائه راهکارهایی به منظور حل مشکلات توسعه انسانی، تسهیل امر برنامهریزی و درنهایت افزایش ضریب توسعه انسانی این نقطه از استان میباشد. نوع تحقیق کاربردی – توسعهای و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از مدل سیستم استنتاج فازی (FIS) در محیط متلب صورت گرفته است. در این تحقیق درمجموع تقریبا از 40 شاخص تقلیل یافته به دو عامل توسعه اجتماعی (شامل اشتغال، خدمات اجتماعی و بهداشت) و توسعه فرهنگی (شامل آموزش، عوامل فرهنگی و انحرافات اجتماعی) برای مقطع زمانی 1390 استفاده شده است. تجزیه وتحلیل های مربوط به تمام مراحل پژوهش بخصوص تعریف شاخص ها، انتخاب توابع عضویت مربوطه، تشکیل پایگاه دادهها، قانون سازی و درنهایت خروجی گرفتن از داده ها در محیط متلب انجام شده است. پس از تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله این مدل نتایج به دست آمده بیانگر این واقعیت است که مدل سیستم استنتاج فازی با تکیه بر پایگاه دانش و استنتاجات گام به گام مربوطه مدل مناسبی برای تشریح جزئیات مربوط به شاخصهای اولیه و ثانویه و درنهایت برآورد توسعه انسانی می باشد. همچنین نشان میدهد که میان شهرهای این شهرستان به لحاظ برخورداری از شاخصهای توسعه انسانی چه در داخل شهرستان و چه در رابطه با شهرهای دیگر استان تفاوتهای اساسی وجود دارد و به غیراز شهر مرکزی پارس آباد که با وزن نهایی 0.507 در گروه نیمه برخوردار قرار دارد بقیه شهرهای این شهرستان جزء مناطق محروم تلقی می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکبر کیانی
دانشیار رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
وحید پاسبان عیسی لو
کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل
احد بدلی
کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
رضا کانونی
کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران