خانه بومی ،خانه پایدار(بررسی موردی خانه های روستایی نواحی جلگه ای استان گیلان)

زیست و توسعه پایدار همواره در محافل علمی جهان مورد بحث بوده است و نظریات گوناگونی در این زمینه ارائه گردیده است قطعا حفظ منابع طبیعی خدادادی، عدم الودگی محیط زیست، حداقل مصرف انرژیهای فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی توجه به بستر اجتماعی، فرههنگی اقتصادی، و معیشتی از طریق تدابیر شهرسازی و معماری از موارد مهم در طراحی و ساخت مجتمع های زیستی بوده و باید مورد توجه طراحان و مجریان قرا رگیرد معماری بومی گیلان حاوی بسیاری ویژگیهای منحصر به فرد است که ضمن توجه به نیازهای زیبایی شناختی، با ظرفیتهای مختلف طبیعی ، اکولوژیک و ... بستر خود نیز منطبق بوده و در واقع این معماری نه تنها از کیفیت های محیط خود نکاسته بلکه ماهیت ان را نیز ارتقا بخشیده است تکنیکهای به کار رفته دراین معماری بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در بر می گیرد که دراین مقاله بدان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سبز ، طراحی اکولوژیک ، تهویه طبیعی ، طراحی غیرفعال ، فضاهای نیمه باز