رابطه ی بین به موقع بودن گزارشگری مالی و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

صورت های مالی جهت مفید بودن برای تصمیم گیری، باید مربوط، قابل اتکا و قابل مقایسه باشد. به موقع بودن از تعیین کننده های اساسی مربوط بودن است. سه معیار ارزیابی عملکرد یعنی بازده دارایی ها(ROA) ، بازده حقوق صاحبان سهام (ROE)، تغییر در بازده خالص (CNR) به عنوان متغیر های مستقل و به موقع بودن گزارشگری مالی (تفاوت آخرین تاریخ مجاز افشا (4/31) و تاریخی که شرکت مورد نظر در آن افشا می نماید)، به عنوان متغیر وابسته مورد آزمون قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش شامل 142 شرکت طی سالهای 1390-1385 می باشد. تحلیل رگرسیون نشان می دهد هنگامی که از (ROA) و (ROE) به عنوان معیار عملکرد استفاده شده است، بین به موقع بودن گزارشگری مالی و عملکرد شرکت ها رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد، در نتیجه هر چه شرکت ها بتوانند از دارایی های بکار رفته، سود بیشتری ایجاد کنند و میزان سود آوری سهامداران خود را افزایش دهند، گزارشات خود را سریع تر ارائه می نمایند. پس از کنترل تاثیر متغیرهای ریسک مالی (FR)، تغییر در ریسک مالی (CFR)، زمان افشای به موقع دوره قبل (EAi,t-1)، اندازه شرکت (S)، نرخ معامله (TR) و نرخ شناور آزاد (FFR) بر به موقع بودن گزارشگری مالی، تغییری در نتایج ایجاد نشد.

کلیدواژه ها:

به موقع بودن گزارشگری مالی ، عملکرد شرکت ها