تجزیه وتحلیل ژنتیکی تولید موهر در بز مرخز با مدل سیتوپلاسمی

در این پژوهش توارث سیتوپلاسمی وزن بیده یک سالگی در بز نژاد مرخز با استفاده از روش آماری بیزی بررسی شد. برای برآورد فراسنجه (پارامتر)های ژنتیکی از رکوردهای گردآوری شده در سال های 1390-1371 در ایستگاه پژوهشی اصلاح نژاد بز مرخز در سنندج استفاده شد. برای بررسی اثر عامل های محیطی بر داده های این صفت از رویه GLM نرم افزار آماری SAS و برای برآورد فراسنجه های ژنتیکی از نرم افزار Gibbs1f90، بر پایه مدل دام از رویه نمونه گیری گیبس، استفاده شد. عامل هایی مانند سال تولد، جنس و سن مادر به عنوان اثر ثابت و سن دام و وزن بدن در هنگام رکورد برداری به عنوان متغیرهای کمکی در مدل گنجانده  شدند. بنابر نتایج به دست آمده از این پژوهش، بهترین مدل انتخاب شده برای صفت وزن بیده، مدل دربرگیرنده اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیط دائمی مادری و اثر ژنتیکی سیتوپلاسمی با در نظر گرفتن کوواریانس بین اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری بود. درصد واریانس ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیط دائمی مادری و ژنتیکی سیتوپلاسمی به ترتیب 27/19، 6/6، 03/3 و 82/1 از کل واریانس برآورد شد. نقش اثر سیتوپلاسمی با توجه به معنی­دار بودن برای ورود به مدل از یک سو و کم بودن میزان واریانس آن از سوی دیگر، به­عنوان تصحیح­کننده اهمیت دارد، ولی نمی­تواند به­عنوان معیار انتخاب لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

بز مرخز ، توارث سیتوپلاسمی ، موهر ، نمونه گیری گیبس ، وراثت پذیری