ارزیابی خستگی راننده هنگام کلاچ گیری

زمینه و هدف: پدال کلاچ یکی از مهمترین سیستم های کنترلی خودرو می باشد و بعنوان یک اهرم پایی به علت قرار گیری و نوع مکانیسم عملکرد،در صورت طراحی نامناسب منجر به کاهش راحتی و ایجاد خستگی راننده و همچنین کاهش ایمنی خودرو می شود. در این مقاله، خستگی ناشیاز کلاچ گیری زیاد در خودروی پیکان وانت در یک مسیر نمونه پرترافیک بررسی شد.روش بکارگرفته شده: برای پژوهش کنونی، از روش کیفی ارزیابی خستگی ماهیچه ای (Muscle Fatigue Assessment: MFP) برایمحاسبه مقدار خستگی در افراد استفاده شد. در این روش مقدار سطح تلاش به کمک دستگاه نیروی سنج فشاری (Load cell) و روش بیشترینانقباض ارادی (MVC) روشن گردید. مدت زمان انجام وظیقه و تعداد تکرار تلاش ها هم با دستگاه میکروسوییچی که زیر تیغه پدال کلاچ نصب شد و در مدت یکساعت از رانندگی در کلاچ ترافیک سنگین یکی از گذرهای تهران اندازه گیری شد، بدست آمد. بدین ترتیب یک عدد سه رقمیبرای مقایسه با حدود استاندارد تعیین گشت.یافته ها: ارزیابی ها روشن کرد که سطح امتیاز بدست آمده 213 است که به معنای سطح اقدام اصلاحی متوسط می باشد.نتیجه گیری: عضلات ران هنگام کلاچ گیری یکساعته در معرض خستگی متوسط قرار می گیرد، از این رو برای کاهشی ریسک های ناشی ازتجمع خستگی در کلاچ گیری های بلندمدت، پیشنهاد می شود اهرم بندی کلاچ گیری به گونه ای طراحی شود که مقدار نیروی پدال به مقدارلازم کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ارگونومیکی ، رانندگی ، خستگی ، کلاچ گیری