بررسی نقش فرهنگ ایمنی و آموزش در کاهش حوادث ناشی از فعالیت های ساخت و ساز

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 610

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_770

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: صنعت ساخت و ساز بعد از معادن بیشترین حوادث را در جهان به خود اختصاص داده است و با توجه بهحجم فعالیت های آن و ماهیت کاری آن مبنی بر استفاده از ماشین آلات و لوازم سنگین و مواد اولیه ساخته شده بزرگ و ...لزوم توجه به مسئله ایمنی را در آن بارزتر می کند.در ایران نیز صنعت ساخت و ساز با توجه به حجم بالای آن و استفاده ازکارگران غیر مجرب، شرایط کاری بد و غیر قانونی، حوادث مرتبط با آن به طور چشمگیریدر صدر حوادث ثبت شده قرار دارد.هر چند در دو دهه اخیر و به ویژه دهه کنونی مسئولان کشوری با برنامه ریزی و تدوین و الزام کارگاه های ساختمانیبه آموزش و بکارگیری مسئولین ایمنی و سایر برنامه های مدون شده شاهد کاهش نرخ حوادث در کشور بوده ایم لیکنمطابق پژوهش های انجام شده و نتایج آن نشان دهنده این موضوع می باشد که تنها با تدوین دستورالعمل ها و روش اجراییو ... نمیتوان محیط ایمنی را برای کارگاه ها ایجاد نمود. همچنین نتایج مطالعات انجام شده در خصوص بررسی فرهنگ ایمنی،نشان می دهد که به طور مشخص سیستم مدیریت ایمنی و فرهنگ ایمنی نقش مهم و تاثیرگذاری بر ایمنی مبتنی بر رفتار وآمار حوادث دارد.فرهنگ ایمنی در یک سازمان، بیانگر نگرش کلی سازمان نسبت به ایمنی و عاملی است که به موجب آن کلیه کارکنان، اعم ازمدیر عامل تا کارگران ساده، متعهد می شوند که سهم عمده ای را در ایمنی خود و همکاران دیگر داشته باشند. ایجاد فرهنگمستلزم هزینه های مالی و زمانی و تعدات مدیران ارشد صنایع به ویژه صنایع ساخت و ساز می باشد چرا که برای ایجادرفتارهای ایمن، حداقل دو عامل تعهد مدیریت به ایمنی و ابراز این تعهد در گفته ها و اعمال مدیر اهمیت دارند، به گونه ایکه برای کارگر موثر و قابل درک باشند. این نتیجه نشان می دهد که تنها تجهیزات، قوانین نوشتهشده و آموزش نمی توانندموجب اصلاح رفتار شوند بلکه کارگرها باید بیشتر به این نتیجه برسند که مدیر، رعایت ایمنی را یک ارزش والا می داند. علاوهبر این، ایجاد ارتباط مثبت با کارگرها، مبادله اطلاعات و مشورت با آنها در تصمیم گیری و خواستن راه حل از آنها موجبایجاد حس مالکیت در این افراد خواهد شد. تمام این موارد می توانند منجر به ایمن شدن رفتار و مثبت شدن فرهنگ ایمنیشوند. در کنار این توجه و حمایت، مدیریت HSE نیز باید با استفاده از امکانات و تجهیزات و بکارگیری دانش روز در رابطه باآموزش نیروها اهتمام ورزد چرا که با توجه به نتایج حاصل از پژوهش های صورت گرفته آموزش مسائل ایمنی سرلوحه ومهمترین رکن را در ایجاد فرهنگ HSE بر عهده دارد و با بهبود سیستم آموزشی، مطالب آموزشی و همچنین کیفیتآموزش، جو ایمنی به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت.سایر عوامل ایجاد فرهنگ HSE نیز در کنار آموزش و همراستایبا آن می تواند سرعت فرهنگ سازی در سازمان را افزایش و زمان آن را کاهش دهد. تا به امید خدا بتوان شاهد کاهش نرخحوادث شغلی و هزینه های مرتبط با آن بود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عارف ذوالفقاری

کارشناس ارشد آزاد اسلامی، واحد شیراز

سیدابوالفضل اشرف منصوری

کارشناس ارشد آزاد اسلامی، واحد شیراز