استرس شغلی و ارتباط آن با سلامت عمومی (مطالعه موردی بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1394)

زمینه و هدف: استرس یکی از مولفه های مهم و تاثیرگذار در ایجاد اختلال در سلامت افراد است به طوریکه باعث می شودشخص نتواند وظایف و تعهدات فردی، خانوادگی و اجتماعی خود را به طور مطلوب انجام دهد. این مطالعه با هدف تعیین رابطهبین سلامت عمومی با عوامل استرس زای شغلی و فاکتورهای تاثیرگذار بر آن انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی، بر روی 153 نفر از کارکنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ایلام که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام گرفت. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه هایاسترس شغلی فیلیپ ال رایس و سلامت عمومی گلدبرگ (فرم 28 سوالی) استفاده شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS-22 و آزمون های آماری تی تست، کای دو، آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و رگرسیونصورت گرفت.یافته ها: میانگین نمره کلی استرس شغلی و سلامت عمومی در جامعه مورد مطالعه به ترتیب 31/29±152/25 و 14/81±25/09به دست آمد. آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان دادند که بین استرس شغلی و سلامت عمومیهمبستگی مثبت و معنی دار آماری وجود داشته و استرس شغلی قادر به پیش بینی سلامت عمومی است (p<0/05). آزمونتی تست نشان داد که بین مولفه روابط بین فردی با متغیرهای وضعیت تاهل و جنسیت تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0/05).نتیجه گیری: ابعاد روابط بین فردی و علائم جسمانی به عنوان مهم ترین خرده مقیاس در میان خرده مقیاس های استرس شغلی و سلامت عمومی مشخص شدند. به منظور بهبود وضعیت سلامت عمومی و کاهش میزان استرس شغلی، انجام اقداماتیاز قبیل ایجاد برنامه جامع مدیریت استرس توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، سلامت ، سلامت عمومی