بررسی اثربخشی فرایند ارزیابی ریسک در کاهش بروز حوادث شغلی در شرکت مهندسی و ساخت تجهیزات سپاهان مپنا در محدوده زمانی سال های 1396-1392

زمینه و هدف: مقدمه: منابع انسانی از مهمترین سرمایه های سازمان هاست، وقوع حوادث ناشی از کار سبب ایجاد زیان ها وآسیب های قابل توجهی می گردد. برای پیش بینی حوادث و پیشگیری از وقوع آنها از ابزار ارزیابی ریسک استفاده می شود.مواد و روش ها: در این مطالعه حوادث شغلی رخ داده در شرکت مهندسی و ساخت تجهیزات سپاهان مپنا طی سال های 92تا 96 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج شاخص های حوادث با شاخص های ارزیابی ریسک همین دوره مقایسه گردید.بدین منظور کلیه اطلاعات شاخص های حوادث و ارزیابی ریسک و سلامت و دموگرافیک استخراج گردید و با بهره گیری ازنرم افزار های اکسل و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و ارتباط این متغیرها و تاثیر پذیری آنها بر شاخص هایحوادث مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه با مقایسه شاخص های حوادث سال 92 نسبت به سال 96 نشان داد که شاخص نرخ شدت حوادثاز 46 به 35، نرخ تکرار حوادث از 2 به 1/6، نرخ بروز رویداد از 7/8 به 6/4 کاهش یافته و در خصوص شاخص های ارزیابی ریسک نیز نشان داد که شاخص سطح ریسک های بالا از 3/7 به 1/3، سطح ریسک های متوسط از 51 به 22 ، تعداد ریسکها از 314 به 284 کاهش یافته و همچنین شاخص سطح ریسک های پایین از 45 به 77 افزایش یافته است که نشان میدهد فرایند ارزیابی ریسک طی این دوره منجر به کاهش تعداد و سطح ریسک ها شده و در کاهش شاخص های حوادث نیزموثر بوده است. شاخص های ضریب تکرار حوادث، ضریب شدت حوادث و نرخ بروز رویداد با ریسک ها به ویژه با ریسک هایسطح بالا و با مقوله کنترل ریسک ها ارتباط معناداری دارند. همچنین شاخص های سلامت از جمله شاخص نمایه توده بدن وشاخص وضعیت سلامت و شاخص ممنوعیت و محدودیت کاری نیز ارتباط معناداری با شاخص های حوادث داشت.نتیجه گیری: فرایند ارزیابی و کنترل ریسک ها در شرکت سپاهان مپنا سبب کاهش بروز و شدت حوادث گردیده است وتوجه به شاخص سلامت می تواند در کاهش بروز حادثه در این شرکت موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، ارزیابی ریسک ، حوادث شغلی ، شرکت سپاهان مپنا