اثر سن بر عملکردهای رانندگی در ایران (یک مطالعه با استفاده از شبیه ساز رانندگی)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 457

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_402

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:حوادث رانندگی سالانه باعث کشته شدن حدود 16 هزار نفر در کشور ایران می شود. گروه های سنی مختلفمی توانند دارای عملکرد های رانندگی متفاوتی باشند. لذا هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر سن بر عملکردهای رانندگی بااستفاده از شبیه ساز رانندگی بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی روی 16 راننده جوان، 16 راننده میانسال و 16 راننده سالمند شهر تهران انجامگرفت. برای بررسی عملکرد رانندگان از دستگاه شبیه ساز خودرو پراید استفاده شد. سناریو اصلی شامل رانندگی در یکآزادراه با سرعت متوسط 50 کیلومتر بر ساعت بود به طوری که در حین رانندگی ناگهان عابرین پیاده ای در فاصله 40 متریخودرو ظاهر می شدند و رانندگان باید بلافاصله پس از دیدن عابر پیاده ترمز می کردند. فاصله زمانی بین ظهور عابر پیاده تافشار بر پدال ترمز به عنوان زمان واکنش و مقدار انحراف خودرو از مرکز جاده به عنوان انحراف عرضی خودرو به صورتپیوسته ثبت می شد. پس از انجام رانندگی، مقدار بارکاری ذهنی رانندگان با استفاده از مقیاس های VOSO و MCH ثبت می شد.یافته ها: میانگین زمان واکنش و میانگین انحراف عرضی افراد به ترتیب برابر 845 میلی ثانیه و 0/59 متر به دست آمد. تحلیل آماری صورت گرفته با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که اختلاف مقادیر زمان واکنش، انحرافعرضی، مقدار مقیاسهای VOSO و MCH در گروه های جوان، میانسال و سالمند معنادار بود (P-value=0/000) و بالاترینزمان واکنش (963 میلی ثانیه) و انحراف عرضی خودرو (0/69 متر) و بیشترین مقدار بارکاری ذهنی مربوط به گروه سالمند بود. نتیجه گیری: عملکرد رانندگی گروه سالمند بر اساس متغیر های مورد بررسی نسبت به گروه میانسال و جوان ضعیف تر بود. رانندگان سالمند هنگام پاسخ به محرک های محیط رانندگی متحمل بارکاری ذهنی بیشتری می شدند.

نویسندگان

رضا یگانه

دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران

ایرج علی محمدی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران

حسین ابراهیمی

دانشیار گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران