پیش بینی نظم دهی یادگیری براساس خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه با واسطه گری راهبردهای پردازش اطلاعات

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سازه های انگیزشی و راهبردهای پردازش اطلاعات در نظم دهی یادگیری (خودنظم دهی یادگیری و نظم دهی بیرونی) صورت گرفت. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه ای شامل زیر مقیاس نظم دهی یادگیری (Vermunt, 1998)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی(Mccllory & Bunting, 2002) ، پرسشنامه علاقه به مطالعه(Schefele’s et al, 1993) ، و راهبردهای یادگیری از راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (Pintrich & Degroot, 1994) برای 264 دانش آموز دبیرستانی شهرستان نور (138 دختر و 126 پسر) جمع آوری شد. نمونه ها براساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته های حاصل از به کارگیری روش آماری بارون و کنی نشان داد خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه با راهبردهای پردازش اطلاعات عمیق و سطحی و راهبردهای پردازش اطلاعات با نظم دهی یادگیری رابطه معناداری دارد و در نتیجه خودکارآمدی تحصیلی و علاقه به مطالعه به واسطه رابطه با راهبردهای پردازش اطلاعات، به طور معناداری نظم دهی یادگیری را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: یادگیری خودنظم داده شده ، نظم دهی بیرونی ، خودکارآمدی تحصیلی ، علاقه به مطالعه ، و راهبردهای پردازش اطلاعات