بررسی مقدماتی قابلیت پیش بینی کنندگی نظریه هوش چندگانه گاردنر در انتخاب رشته تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی مقدماتی قابلیت پیش بینی کنندگی نظریه هوش های چندگانه گاردنر در انتخاب رشته تحصیلی در بین دانشجویان در سال 1394 بود. این پژوهش از نوع کمی به شیوه توصیفی و با رویکرد پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، همه دانشجویان علوم پایه و انسانی سال اول تحصیلی 1394 دانشگاه اصفهان بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه هوش های چندگانه گاردنر به دست آمد. پایایی پرسشنامه با ضرایب آلفای کرونباخ در مورد انواع هوش گاردنر بین 76/0 تا 88/0 به دست آمد. روایی محتوای پرسشنامه توسط جمعی از اساتید دانشگاه مورد تایید قرار گرفت. داده های به دست آمده با نرم افزار SPSS18 و در دو سطح توصیفی و استنباطی (T-Fisher-Anova) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد از بین 9 خرده مقیاس هوش های چندگانه، بهترین پیش بینی کننده ها بر اساس تحلیل گام به گام ضریب تشخیص و در سطح معناداری (01/0) عضویت در گروه علوم انسانی در خرده مقیاس های وجودگرا و در گروه علوم پایه در ریاضی-منطقی و درون فردی بوده است. همچنین بین هوش های چندگانه دانشجویان گروه علوم پایه و انسانی و دانشجویان دختر و پسر در سطح (01/0) تفاوت معنادار مشاهده شد. بر اساس نتایج توابع خطی فیشر در 73 درصد موارد می توان با توجه به هوش های 9گانه پیش بینی کرد که فرد در کدام گروه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش های چندگانه ، نظریه گاردنر ، انتخاب رشته تحصیلی