رابطه ی روش تدریس فعال اساتید با توسعه شایستگی دانشجویان

در این پژوهش تلاش شد رابطه روش تدریس فعال اساتید با توسعه شایستگی های دانشجویان دانشگاه سمنان مورد بررسی قرار گیرد. پژوهشحاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی محسوب می شود. جامعه آماریپژوهش شامل تمام دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه سمنان (10950 نفر) در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفادهاز روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 266 نفر به عنوان نمونه پژوهش (183 نفر کارشناسی و 83 نفر کارشناسی ارشد) انتخاب شدند. همهآنها مقیاسه ای روش تدریس فعال اساتید هرناندز لوپز و همکاران (2016) و توسعه شایستگی های دانشجویان هرناندز لوپز و همکاران(2016) را تکمیل کردند. پس از محاسبه پایایی ابزارها، داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که: بین روش تدریس فعال اساتید با توسعه شایستگی های دانشجویان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. روش تدریسفعال اساتید پیش بین کننده معنادار توسعه شایستگی های دانشجویان می باشد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، توسعه ، شایستگی دانشجو