رهیافت توصیفی از معیارها و شاخص های فضای آموزشی مدارس ابتدایی

با توجه به اینکه یکی از عوامل موثر تربیتی در آموزش و پرورش جدید، استاندارد فضاهای آموزشی است، در تعلیم وتربیت جدید فضای آموزشی مدرسه نه تنها یک محیط خشک و بی روح در فرآیند یادگیری محسوب نمی گردد بلکهبه عنوان یک عامل زنده و پویا در کیفیت فعالیت های آموزشی و تربیتی دانش آموزان نقش ایفا می کند، حال سوالاصلی این جا است که راهکارهای مثبت برای خلق مناسب فضای آموزشی پر بازده، که اصول روانشناسی محیط ومعماری در تعامل نزدیک با هم در جهت افزایش بازده فرایند تحصیل در آن رعایت شده باشد کدام است هدف اصلیاز طراحی فضاهای آموزشی و پرورشی از عوامل تاثیرگذار بر خلاقیت استفاده کنندگان از آن مکان است و ویژگی هایکالبدی به عنوان بعدی مهم و تاثیر گذار در پرورش خلاقیت، نقش به سزایی در شکوفایی آن دارند. فضاهای آموزشیبه عنوان یکی از مهم ترین فضاهای شهری، باید مورد توجه قرار گیرند زیرا برای کودک، اولین محیطی که مقررات درآن اعمال می شود، مدرسه است. بنابراین، ایجاد محیطی آرام، دوست داشتنی و لذت بخش، موجب جلب توجه وتمایل دانش آموزان برای حضور در مدرسه و ارتقای سلامت روانی آنان می شود.روش تحقیق توصیفی تحلیلی است.نتایج حاکی از این است که در طراحی ساختمان های آموزشی باید ترکیبی از مهندسان مجرب در این رشته ومتخصصان رشته های علوم تربیتی و هنری شرکت داده شوند تا اصول آموزش پیشرفته در طراحی ساختمان ها لحاظشود. همچنین، در تدوین استانداردها باید ویژگی های فرهنگی در نظر گرفته شود. با تمرکز بر بعد فیزیکی فضاهایآموزشی، مقاله ی حاضر بر آن است که معیارها و ضوابط کاربردی موجود در فضاهای آموزشی مدارس ابتدایی را بررسی کند.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، دوره ابتدایی ، معیارها و شاخص ها