ارزیابی آسیب پذیری گونه های ماهی سطح زی درشت (تون، شبه تون و نیزه ماهی) در آب های شمالی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

از آنجا که اکوسیستم های دریایی در حال گرم تر شدن و کم تر شدن اکسیژن و در نهایت اسیدی تر شدن می باشند و نیز شواهد مشخصی مبنی بر اینکه گونه های ماهی در مقیاس منطقه ای و جهانی بوسیله صیادی تهدید می شوند، وجود دارد.، به همین دلیل بررسی آسیب پذیری ذاتی گونه های عمده صید اهمیت زیادی می یابد. شاخص های متعددی جهت طبقه بندی آسیب پذیری گونه های ماهی وجود داشته و یکی از مهمترین آنها شاخص های بیولوژیک و اکولوژیک ماهیان می باشد. این تحقیق تلاش دارد که با بررسی پارامترهای جمعیتی گونه های ماهی عمده صید (گونه های ماهی سطح زی درشت ) در آب های استان سیستان و بلوچستان، طبقه بندی آسیب پذیری آنها را انجام دهد. در این مطالعه با توجه شاخص آسیب پذیری که دارای مقادیر 0 تا 100 می باشد، طبقه بندی زیر انجام گرفت، آسیب پذیری کم با مقادیر 0 تا 25 ، آسیب پذیری متوسط 25 تا 50 ، آسیب پذیری زیاد 50 تا 75 و آسیب پذیری خیلی زیاد 75 تا 100 می باشد. طبقه آسیب پذیری ذاتی کم: تون ماهی منقوش، طبقه آسیب پذیری ذاتی متوسط: ماهیان زرده، سوکلا، گالیت، هوور، هوور مسقطی، قباد و مارلین، طبقه آسیب پذیری ذاتی زیاد: گیدر، شیر، سارم و تون ماهی درشت چشم. در واقع در این رویکرد شتاخت و درک بهتری نسبت به تغییرات گونه ها و تغییرات اقلیمی خواهیم داشت و ریسک خطر مواجه شدن گونه های ماهی و قابلیت سازگاری آنها را مورد بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ذاتی ، پارامترهای جمعیتی ، ویژگی های اکولوژیکی و زیستی