انتخاب سیستم رانش در کشتی ها

از قرن ها استفاده طبیعی جریان های آب و پاورها به اشکال و فرم های مختلف همانند بادبانها برا به حرکت در آوردن کشتی ها مورد استفاده بشر بوده و در اواسط قرن 15 استفاده از بادبانها برا یتامین نیروی محرکه کشتی ها بصورت گسترده در آمد. بطوریکه کشتیهای بادبانی بصورت خطوط منظم برنامه های سفر خودر ا در اقیانوس های پیش بینی و اجرا می کردند. استفاده از بادبانها در کشتی های تجاری و نظامی یک فناوری استراتژیک منظور می گردید و اهمیت آن تا سال 1860 ادامه داشت و در همین راستا استفاده از بخار جهت تامین نیروی رانش نیز رقابت جدیدی را جعت کنترل سرزمین های دور بین کشورهای اروپایی بوجود آورد و بر اهمیت کشتیرانی و حمل کالا افزایش قابل توجهی بخشید و در پی تکامل فناوری کشتی سازی، امروزه قدرت لازم برای به حرکت در آودرن کشتی ها عمدتا بوسیله مولدهای زیر تامین می گردند. 1ـ سیستم رانش بخاری 2ـ موتورهای دیزل دریایی 3ـ توربین های گازی 4ـ موتورهای بنزینی 5ـ موتورهای با سوخت هسته ای از طرفی برای وسعت دادن و بهره برداری هرچه بیشتر در شرایط مختلف با بازدهی بهتر، ترکیبی از مولدها بصورت گوناگون از قبیل CODAG (ترکیب دیزل و توربین گاز) و CODAD (ترکیب دیزل و دیزل) و موتورهای الکتریکی به این مهم کمک می نماید. در این بخش سعی گردیده است ضمن مقایسه سیستمهای رانش اشاره شده و معرفی شاخص های مهم در آنها به نحوه انتخاب و مسائل عمده مربوطه نیز توجه لازم داده شود.