شبیه سازی تزریق آب هوشمند با استفاده از نرم افزار UTCHEM و مقایسه با داده های آزمایشگاهی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,182

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHEMISB01_033

تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

با توجه به توسعه روز افزون استفاده از تزریق آب کم شور و هوشمند جهت استفاده در فرآیند های ازدیاد برداشت، در سال های اخیرشبیه سازی این فرآیند به وسیله نرم افزارهایی مانند UTCHEM به عنوان روشی کم هزینه و موثر جهت پیش بینی تاثیرات این روش و نتایج بازیافت آن نیز توسعه پیدا کرده است. در این پروژه با انجام شبیه سازی بر روی فرآیند تزریق آب کم شور به وسیله این نرم افزار از طریق داده های آزمایشگاهی مورد استفاده در یک مقاله به بررسی تاثیر تزریق آب کم شور بر روی نتایج بازیافت نهایی مخزن و مقایسه آن با نتایج آزمایشگاهی بدست آمده در مقاله خواهیم پرداخت . سپس با استفاده از تحلیل نتایج و تئوری جریان جزئی ارائه شده توسط اقای لورت تخمینی از مقادیر بازدهی جاروبی برای فرآیند های تزریق خواهیم داشت.نتایج نشان می دهد که با رقیق کردن آب دریا به عنوان آب تزریقی جهت فرآیند ازدیاد برداشت و اندازه گیری زاویه تماس برای سیکل های مختلف به افزایش بازیافت نهایی مخزن در اثر تزریق آب کم شور در اثر مکانیسم تغییر ترشوندگی خواهیم رسید. در ادامه نمودار های تراوایی نسبی و جریان جزئی از نرم افزار نشان دهنده افزایش تراوایی نسبی نفت و کاهش مقادیر اشباع باقی مانده در اثر تزریق آب کم شور می باشد. همچنین نمودارهای بازیافت نهایی نفت از مخزن نیز بیانگر افزایش بازیافت نفت در اثر رقیق کردن آب دریا و کاهش شوری آن بود. همچنین نتایج نشان می دهد که رقیق کردن آب دریا به اندازه 10 بار یا 20 بار تفاوت چندانی در نتایج افزایش بازیافت مخزن نخواهد داشت بنابراین مقدار بهینه جهت رقیق کردن سیال 10 بار می باشد. در ادامه نتایج نشان می دهد در زمان های تزریق کم نتایج برای هر چهار سیکل تزریقی یکسان می باشد و هرچقدر زمان تزریق افزایش می یابد، تفاوت نتایج بازیافت نهایی بیشتر می شود. در نهایت با استفاده از نتایج به دست امده از بازیافت نهایی مخزن و تئوری جریان جزئی برای محاسبه بازدهی جابجایی، مشاهده شد که مقادیر بازدهی جابجایی افزایش قابل ملاحظه ای دارد.

نویسندگان

شایان مشهدی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس