بررسی و مقایسه سه روش برآورد سرعت نفوذ نهایی خاک با استفاده از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک

کاهش سرعت نفوذ دلیل اصلی ایجاد رواناب و فرسایش خاک می باشد، چرا که میزان نفوذ نشان می دهد که چه مقدار از آب وارد منطقه غیر اشباع خاک شده و چه مقدار از آن به رواناب تبدیل و موجب فرسایش می گردد. انجام تمامی طرح های آب وخاک نیازمند داشتن آگاهی از مشخصات نفوذپذیری خاک به خصوص نفوذ پایه یا نهایی است. در این تحقیق، میزان نفوذپذیری خاک در دشت ساحلی بهشهر گلوگاه واقع در استان مازندران با استفاده از سه روش شبکه عصبی فازی نرو فازی، فازی و الگوریتم خوشه بندی فازی برآورد گردید به طوری که درصد رطوبت رطوبت وزنی پیشین خاک، درصد مواد آلی خاک و درصد آهک خاک به عنوان پارامترهای ورودی و سرعت نفوذ نهایی خاک به عنوان پارامتر خروجی مدل ها در نظر گرفته شدند و نتایج به دست آمدله از این سه روش با مقادیر مشاهده ای نفوذ نهایی به روش تک استوانه مورد مقایسه قرارگرفت. بر اساس نتایج به دست آمدله، روش نرو فازی با میانگین انحراف 0/0042، میانگین اختلاف 0/67 و ریشه میانگین مربعات خطای 1/21 سانتی متر در دقیقه و نیز ضریب همبستگی 0/92 بهترین عملکرد را در تخمین سرعت نفوذ نهایی خاک نشان داد، در حالی که الگوریتم خوشه بندی فازی با میانگین انحراف 0/0075، میانگین اختلاف 2/12، ریشه میانگین مربعات خطای 2/02 و ضریب همبستگی 0/88 و سیستم استنتاج فازی با میانگین انحراف 0/016، میانگین اختلاف 2/50 ریشه میاگین مربعات خطای 2/45 و ضریب همبستگی 0/82 به ترتیب در رتبه های بعد قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

نفوذپذیری ، درصد آهک خاک ، رطوبت وزنی خاک ، ماده آلی