جایگاه فرایند آموزش و پژوهش در پرورش و ارتقاء شایستگی های منابع انسانی در سازمان ها

نیروی انسانی با کیفیت و دانش مدار مهمترین مزیت رقابتی سازمان و کمیاب ترین منبع در اقتصاد دانش محور امروزی است. ارائه محصولات و خدمات متفاوت و متمایز با ویژگی های کیفیت، کاهش هزینه ها، خلاقیت و نوآوری و افزایش رقابت پذیری از مزایای وجود منابع انسانی کیفی و دانش مدار است. سازمانهای پیشرو با درک این حقیقت، تلاش وصف ناپذیری جهت به کارگیری بهینه از این منبع کلیدی در حوزه های گوناگون از جمله کیفیت، تولید و مدیریت به منظور تحقق اهداف استراتژیک خود با استفاده از شیوه ها و نظامهای نوین آموزش و پژوهش اثربخش کرده اند. شایستگی های منابع انسانی دارای ابعاد چهارگانه سرمایه های فکری، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی است که پرورش آنان جهت ارتقای کلی شایستگی ها و صلاحیت های فردی کارکنان در سازمان ها در گرو طراحی و پیاده سازی سیستم آموزش و پژوهش کارآمد و اثربخش است.ارتقای شایستگی های منابع انسانی در سطوح فردی، گروهی و سازمانی موجب افزایش کارایی، اثربخشی و در نهایت بهره وری سازمانی می گردد. هر چند امروزه بیشتر سازمان ها با استقرار سیستم آموزش سعی در افزایش توانایی و صلاحیت های حرفه ای منابع انسانی بوده اند، اما عدم توجه به تعامل دو سویه بین آموزش و پژوهش و هم افزایی منتج از آن در ارتقای شایستگی ها به عنوان حلقه مفقوده در سازمان ها محسوب می شود.در این مقاله، با مروری بر چالش ها، تحولات و واقعیت های جدید در محیط، حرفه و دنیای کسب و کار منابع انسانی و ارتقاء شایستگی های جدید (دانش، رفتارها، مهارتها و تواناییها) منابع انسانی از طریق فرایند آموزش و پژوهش، مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در نهایت پس از تبیین جایگاه والای آموزش و پژوهش در ارتقای شایستگی ها، راهکارها و پیشنهاداتی برای افزایش صلاحیت های کارکنان سازمانی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

آموزش ، پژوهش ، منابع انسانی ، شایستگی