اهمیت مدیریت منابع آب در کنترل فرسایش بادی دشت سیستان

منطقه سیستان با وسعتی حدود 15200 کیلومتر مربع درشمال استان سیستان و بلوچستان و جنوب شرق کشور واقع است این منطقه جمعیتی حدود 334561 را در خود جای داده که حدود 66/6 درصد انان شغل کشاورزی و دامپروری دارند وابستگی تام و تمام سیستان به آب غیرقابل اطمینان هیرمند و خاک ابرفتی و فرسایش پذیر منطقه واقع شدن عرصه های وسیع 5660 کیلمتر مربعی هامون در مسیر حرکت بادهای فرساینده به همره وقوع بادهای با سرعت بیش از 140 کیلومتر درساعت لزوم برنامه ریزی گسترده برای انجام پروژه های مقابله با فرسایش بادی را گوشزد می نماید. تجربه ایجاد جنگل 11000 هکتاری نیاتک درسالهای گذشته ونقش ان در خشکسالی اخیر توجه مردم و مسئولین را به ایجاد پوش درختی بعنوان ضرورت انکارناپذیر منطقه معطوف داشته است. تخصیص اعتبارات دولتی و محدودیت منابع آبی باعث شده تا ترویج و توسعه احداث بادشکن اطراف مزارع بعنوان راه حلی مناسب مورد توجه قرارگیرد و خوشبختانه با استقبال خوبی مواجه گردیده و انجام دوساله ان از نظر تعداد مشارکت کنندگان رشدی حدود 430 درصد و از نظر میزان اجرای پروژه 1110 درصد را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

سیستان ، رودخانه هیرمند ، دریاچه هامون ، فرسایش بادی ، بادشکن اطراف مزارع