بررسی تطبیقی آراء شیخ الرئیس و شیخ اشراق درباره چیستی لذت

ابوعلی سینا و شهاب الدین سهروردی درباره موضوع لذت در آثار مختلف خود مباحث و اطلاعات پراکنده ای بیان کرده اند. یکی از آن مباحث، دیدگاه های این دو اندیشمند در خصوص چیستی لذت است. مسئله این نوشتار بررسی تطبیقی چیستی لذت از منظر روسای دو مکتب مشاء و اشراق با توجه به مبانی معرفت شناختی و هستی شناختی آنان است. مسئله لذت بخش کوچکی از شبکه معرفتی دو نظام مشاء و اشراق است که بررسی آن با توجه به برخی از اضلاع دیگر شبکه، همچون مبانی، ما را به فهم بهتر و درک عمیق تر آن نائل می کند. از پیامدهای این بررسی درک علت تفاوت گذاری تعریف لذت بین باری تعالی و انسان از سوی ابن سینا و عدم این تفاوت از سوی سهروردی، به جهت تفاوت دیدگاه در مورد هستی و چیستی ادراک در دو نظام است. از دیگر پیامدها این است که اگرچه واژه‎های ادراک و ملائم در تعاریف هماهنگ و تکراری است، اما تبیینی که از آنها در هر نظام آورده می‎شود با توجه به تفاوت‎های معرفت‎شناسانه و هستی‎شناسانه دو مکتب، ما را به درک گوناگون از لذت می‎رساند. اهم این تفاوت‎ها عبارت‎اند از: تاکید بر علم حصولی در شناخت از یک‎سو و مبنا بودن وجود در هستی از سوی دیگر در فلسفه مشاء و در مقابل بنا نهادن اساس علم بر علم حضوری از یک‎سو و مبنا بودن نور در هستی از سوی دیگر در فلسفه اشراق.

کلیدواژه ها:

لذت ، ادراک ، ملائم ، علم حصولی ، علم حضوری ، ابن‎سینا ، سهروردی