انتخاب مناسب ترین الگوریتم روزنه مجزا در تخمین دمای سطح زمین با استفاده از سنجنده MODIS مطالعه موردی: دشت کرمان

استفاده از داده های سنجش ازدور جهت برآورد دمای سطح زمین روش جدیدی به شمار می آید که هزینه های تخمین دما به روش کلاسیک را به طور چشمگیری کاهش می دهد. به همین منظور در دشت کرمان برای بررسی دمای سطح زمین از 12 تصویر بدون ابر مربوط به سنجنده MODIS (که در زمینه انطباق جز به جز تصاویر انعکاسی و حرارتی مشکلی ندارد)، در بازه زمانی تابستان 1392 و 10 الگوریتم روزنه مجزا برای تخمین دمای سطح زمین استفاده شد. همچنین برای مقایسه نتایج الگوریتم های روزنه مجزا، درجه حرارت 5 سانتی متری عمق خاک در ساعت گذر ماهواره در 12 روز منتخب، توسط یک دماسنج دیجیتالی در نقاط مشخص با یک دستگاه GPS دستی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد مدل کول و کاسیلیس (1978) با MAE برابر با 76/4 سانتی گراد و MBE برابر با 07/0- بیشترین دقت را در بین مدل ها دارا می باشد. مدل پرایس (1984) با احتساب MAE مساوی با 98/4 و MBE مساوی با 081/0 در جایگاه دوم با دقتی نسبتا نزدیک به مدل کول قرار گرفته است و مدل بیکرولی (1990) در بین این 10 الگوریتم پایین-تربن دقت را با احتساب MAE برابر با 21/6 و MBE برابر با 73/3 داشته است. R2 برابر با 81/0 بین نتایج حاصل از برداشت زمینی و دمای منتج از داده های ماهواره ای تیز صحت الگوریتم کول و کاسیلیس (1978) را نشان می دهد. در نهایت نقشه طبقه بندی دمایی دشت شهرستان کرمان با روش ماشین بردار پشتیبان براساس نمونه های تعلیمی در پنج کاربری (شهری، کوهستان، دشت، بایر و کشاورزی) تهیه گردید.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های روزنه مجزا ، سنجنده MODIS ، کول و کاسیلیس ، ماشین بردار پشتیبان و دشت کرمان