بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف گیاه دارویی کینوا

با توجه به محدودیت آب و وجود خشکسالی های متناوب در کشور، صرفه جویی در مصرف و استفادهی بهینه از آب موجود امری ضروری است. کینوا گیاهی با ارزش غذایی مطلوب و پتانسیل بالای رشد و تولید در شرایط نامساعد محیطی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تنش خشکی بر اجزا و عملکرد گیاه کینوا (Chenopodium quinoa Willd.) رقم تیتیکاکا وگیزوان میباشد. این تحقیق بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و دو رقم در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد با ودر تابستان 1398 انجام شد. تیمارها شامل 3 تیمار آبیاری (تنش خشکی به میزان 50 درصد نیاز آبی ،75 درصد نیاز آبی وآبیاری کامل) بودند. نتایج حاصل نشان داد که اثر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد(ارتفاع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و وزن هزار دانه) معنیدار شد. بیشترین میزان عملکرد دانه 4/334 تن در هکتار مربوط به رقم تیتیکاکا با آبیاری کامل وکمترین میزان 760 کیلوگرم مربوط به رقم گیزوان تحت تنش 50 درصد نیاز آبی مشاهده شد، که م.عئعلت این امر آن است که گیاه در زمان پر شدن دانه وقتی با تنش خشکی روبرو میشود، از طریق تقلیل فتوسنتز باعث کاهش عملکرد دانه در واحد سطح میشود. حال اگر خشکی در مرحلهپر شدن دانه مخصوصا اگر با افزایش دما همراه باشد، موجب تسریع در پیری برگها، کاهش طول دوره پر شدن دانه، میانگین وزن دانه ها و عملکرد میشود، که این به دلیل برگریزی شدید ناشی از تنش خشکی میباشد

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، تیتیکاکا ، کینوا ، گیزوان.