مقایسه ناگویی خلقی در افراد با و بدون اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

مقدمه: افراد دارای ADHD در تنظیم پاسخ های هیجانی نارسایی دارند که در واقع منبع اختلال در تعاملات بین فردی آن ها می باشد، از آن جهت که توانایی ادراک و تفسیر مناسب احساسات و هیجانات خود و دیگران به منظور سازگاری با روابط بین فردی بسیار حیاتی است. مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی­های ناگویی خلقی در بزرگسالان  با و بدون اختلال نقص­توجه/ بیش­فعالیبود. روش: روش پژوهش علی مقایسه­ای و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه تهران بود. برای غربالگری دانشجویان از لحاظ اختلال نقص توجه/ بیش فعالی از پرسشنامه کانرز بزرگسالان، برای 580 دانشجو مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله دوم 40 نفر از افرادی که در کرانه بالا قرار داشتند(یعنی افرادی که بالاترین نمره را در پرسشنامه کانرز کسب کرده بودند)  به مصاحبه بالینی دعوت شدند، برای تشخیص اختلال نقص توجه/ بیش فعالی؛ مصاحبه تشخیصی توسط روانپزشک انجام شد. از بین افراد دعوت شده به مصاحبه، 10 نفر بر اساس تشخیص روانپزشک کنار گذاشته شدند. در پایان، دو گروه 30 نفره(30 نفر = بیمار، 30 نفر= عادی) با استفاده از مقیاس ناگویی خلقی تورنتو مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته­ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که نمرات افراد مبتلا به اختلال نقص­توجه/ بیش­فعالیدر مولفه­های ناگویی خلقی شامل؛ ناتوانی در شناسایی احساسات و ناتوانی در توصیف احساسات به صورت معنی­داری بیشتر از افراد عادی بود، اما از لحاظ تفکر برون­مدار تفاوت معنی­داری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های حاصل از پژوهش می­توان نتیجه گیری کرد که افراد با اختلال نقص­توجه/ بیش­فعالیدارای برخی از ویژگی های ناگویی خلقی هستند و در پاسخ­های هیجانی دچار نارسایی هستند. بنابراین توجه به مسائل هیجانی افراد با اختلال نقص­توجه/ بیش­فعالیبیش از پیش حائز اهمیت است.                                                                                    

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی ، ناگویی خلقی