رابطه ی حساسیت اضطرابی، اجتناب تجربی و تاب آوری با اضطراب امتحان در دانش آموزان

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی رابطه­ حساسیت اضطرابی، اجتناب تجربی و تاب­آوری با اضطراب امتحان در دانش­آموزان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه­ی آماری شامل کلیه­ی دانش­آموزان پسر پایه­ی دوازدهم ناحیه­ی یک اهواز در سال تحصیلی 95-94 بود. از بین آن­ها نمونه­ای به حجم 103 نفر به صورت تصادفی  مرحله ای انتخاب شد و به چهار مقیاس حساسیت اضطرابی نوجوانان دیکون و الن تینر، پرسشنامه­ی پذیرش و عمل بوند و همکاران، پرسشنامه­ی تاب­آوری کانر و دیویدسون، و مقیاس اضطراب امتحان ، پاسخ دادند. یافته­ها: نتایج نشان داد که بین حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی با اضطراب امتحان رابطه­ی مثبت معنی­داری وجود دارد. در صورتی که بین تاب­آوری با اضطراب امتحان رابطه­ی منفی معنی­دار وجود دارد. اجتناب تجربی بیشترین قدرت پیش­بینی را برای اضطراب امتحان دارد.  هر سه متغیر پیش بین 49 درصد واریانس اضطراب امتحان را تبیین می کند. نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های حاصل از پژوهش اجتناب تجربی یک پیش­بین کننده­ی قوی اضطراب امتحان است. بنابراین  پیشنهاد می شود تا اجتناب تجربی در افراد دارای اضطراب امتحان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حساسیت اضطرابی ، اجتناب تجربی ، تاب آوری و اضطراب امتحان