تاثیرآموزش روانی فردی و آموزش روانی خانواده بر سطح سرمی لیتیوم و بیلی روبین خون بیماران دوقطبی نوع یک
محل انتشار: فصلنامه روانشناسی بالینی، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 440
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPSM-10-4_001
تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: هدف پژوهش حاضر عبارت از بررسی تاثیر درمانهای مکمل آموزش روانی فردی و آموزش روانی خانوادگی بر بیماران دوقطبی نوع یک تحت درمان روانپزشکی، برای تنظیم شاخصهای زیستی لیتیوم و بیلیروبین خون است. مقدمه: هدف پژوهش حاضر عبارت از بررسی تاثیر درمانهای مکمل آموزش روانی فردی و آموزش روانی خانوادگی بر بیماران دوقطبی نوع یک تحت درمان روانپزشکی، برای تنظیم شاخصهای زیستی لیتیوم و بیلیروبین خون است. روش: پس از وارسی معیارهای ورود و خروج یک نمونه 66 نفری از بیماران دچار اختلال دوقطبی نوع یک با شیوه هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی در سه گروه آموزش روانی فردی، آموزش روانی خانواده و گروه کنترل قرار داده شدند. دو گروه آزمایشی اول آموزش روانی فردی و خانوادگی را دریافت کردند، درحالیکه گروه کنترل ویزیت ساده با مشاور داشتند. سنجش متغیرهای لیتیوم و بیلیروبین با استفاده از کیتهای آزمایشگاهی پارس آزمون در سه نوبت پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری انجام شد. دادهها استخراج و با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته ها: تفاوت معناداری برای گروههای تحقیق در ارتباط با سطح لیتیوم گروه ها بدست آمد. گروه آموزش روانی خانواده در پس آزمون به گونه معنادار میانگین بالاتری از گروه کنترل از نظر میزان لیتیوم داشتند، در پیگیری دو ماهه نیز میانگین گروه آموزش روانی خانواده از گروه کنترل در میزان لیتیوم بالاتر بود. نتیجه گیری: آموزش روانی فردی و خانوادگی می تواند سطح لیتیوم خون بیماران دوقطبی را تنظیم نماید و علایم ناشی از اختلال دوقطبی نوع یک بیماران را در کوتاهمدت و بلند مدت کنترل کند. درمان مکمل آموزش روانی فردی و خانوادگی در کنار درمان روانپزشکی روتین این بیماران توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه قوشچیان چوبمسجدی
دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
شاهرخ مکوند حسینی
دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
محمود نجفی
استادیار، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
ایمان اله بیگدلی
گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :