تفکرنظام گرا؛پیش نیاز توسعه پژوهش در حوزه علوم انسانی

پژوهش و توسعه آن در حوزه علوم انسا نی در گرو کو شش هایی عالمانه است ؛ به این معنا که بخش پژوهش و تولیدعلم درعلوم انسانی باید ابتدا مقصد خود را به درستی درک کند و سپس برای حر کت در این مقص د ابزارهاو امکانات متنا سب را تشخیص و به فراخور از آنهااستفاده نماید .تفکر نظام گرا مفهوم مناسبی برای توصیف مفروضات مورد نیا ز برای توسعه پژوهش در حوزه علوم انسانی است . در تفکر نظام گرا پژوهشگر علوم انسانی،اتکاء خود را بر مبانی سازگار با هدف و ما هیت دانش پژوهی در علوم انسانی می گذارد و با بنیادهایی فلسفی ، علمی،اخلاقی و .... که درخور علوم انسانی هستند ، حرکت خود را آغاز می کند . سپس دانش تولید شده را در میا ن مخاطبان منتشر و اشاعه می دهد، در راستای کاربست یافت ه های خود با برنامه و متعهدانه عمل م ی کند و در آخرین گام از چرخه پژوهشی خود، کل فعالیت خود را به معرض نقد و ارزیابی م ی گذارد و ازدستاورد چنین فرایندی فکورانه رشد م ی یابد تا فعالیت دیگر پژوهشی خود را با قوت و خبرگی بیشتری دنبال کند . سازمان های پژوهشی در حوزه علوم انسانی نیز برای رشد به طی چ نین فرایندی در ابعادی وسیع تر و در تعامل پویا با محیط خودنیاز دارند . در حال حاضر شواهد متعددی وجود دارد که نشان از نبود یا ضعف تفکر نظام گرا در تولید دانش پژوهشی در حوزه علوم انسانی در ایران دارد. چنین نقصانی می تواند حاصل صرف منابع متعدد انسانی و مادی را در این حوزه بسیار ناچیز گرداند

کلیدواژه ها:

تفکر نظام گرا ، پژوهش در علوم انسانی ، کاستیهای پژوهش در علوم انسانی ، اشاعه پژوهش ، کاربست پژوهش ، پژوهش در ایران