تاثیر پارامترهای سنتزی بر ظرفیت جذب فلزات سنگین از محلول های آبی توسط جاذب آمیداکسیمی نانوسیلیکا

در سال های اخیر حذف فلزات سنگین از محیط های آبی یکی از مهم ترین مباحث زیست محیطی بوده است. در این مطالعه، ظرفیت جذب جاذب های کامپوزیتی نانوسیلیکا/پلی اکریلونیتریل در حذف یون های فلزی مس، سرب و نیکل از محلول آبی و در شرایط سیستم ناپیوسته مطالعه شده است. جلذب های موردنظر به روش پلیمرریزاسیون در جای نانوسیلیکای سیلانی شده در حضور اکریلونیتریل و سپس آمیداکسیماسیون کامپوزیت حاصل تهیه شدند. در این تحقیق تاثیر سه پارامتر سنتزی مقدار نانوسیلیکای سیلانی شده، مقدار عامل آبدوست متیل متاکریلات و مقدار عامل اتصال دهنده عرضی با استفاده از روش طراحی آزمایش بر روی میزان جذب یون های مس از محلول اولیه 10ppm بررسی شد و سپس بهترین نمونه برای مطالعه بیشتر برای حذف یون های سرب و نیکل نیز مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار عامل آبدوست متیل متاکریلات بیشترین تاثیر را بر روی راندمان جذب کامپوزیت آمیداکسیمی در محدوده مورد بررسی دارد. ظرفیت جذب کامپوزیت در حالت بهینه برای هر یک از یون های سرب، مس و نیکل به ترتیب 8.5، 7.5 و 2 میلی گرم بر گرم بود.

کلیدواژه ها:

جذب ، فلزات سنگین ، نانوجاذب ، پلی اکریلونیتریل ، آمیداکسیم ، طراحی آزمایش