بررسی عوامل موثر بر رسانایی و مورفولوژی پلی پیرول سنتز شده به روش پلیمریزاسیون اکسایش شیمیایی

در این پژوهش پلی پیرول با مورفولوژی نانوکره با کمک آغازگر هیدروژن پراکساید و کاتالیست آهن (Ⅱ) کلرید که هم زمان نقش دوپنت را برای پلیمر ایفا می کنند، به روش پلیمریزاسیون اکسایش شیمیایی تهیه شدند. گروه های عاملی موجود در پلی پیرول با استفاده از آزمون طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه تایید شد. مورفولوژی نانوذرات پلی پیرول نیز از طریق تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. آزمون پراش پرتو ایکس جهت شناسایی نظم ساختاری و آزمون هدایت سنجی الکتریکی چهارنقطه ای برای اندازه گیری میزان رسانایی نمونه ها انجام شد. همچنین آزمون طیف سنجی فرابنفش-مرئی برای بررسی شکاف انرژی نوری و انتقالات الکترونی در ترازهای انرژی پیوندی و غیرپیوندی مورد ارزیابی قرار گرفت. در پژوهش حاضر با تغییر میزان PH محیط واکنش، دمای واکنش و غلظت آغازگر میزان رسانایی پلی پیرول مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این اثر زمان پلیمریزاسیون بر رسانایی محصول بررسی شده است. محصول بهینه با رسانایی S/cm 0.24 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پلی پیرول ، پلیمریزاسیون اکسایش شیمیایی ، پلیمر رسانا