بررسی نظری اثر تغییر قطر نانولوله زیگزاگ بر میزان جذب داروی لنالیدوماید

پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان به عنوان یک هدف در علم پزشکی است. در این راستا برای بهبود درمان سرطان، سیستم های رهایش دارویی نوین ارائه شده است. با پیدایش علم نانوتکنولوژی، در عرصه دارورسانی می توان از ترکیباتی که در حد نانو هستند مثل نانو لوله ها به منظور ابزار مناسب به عنوان حاملان دارویی استفاده کرد. هدف این پژوهش، مطالعه ویژگی های نانولوله های کربنی به عنوان حاملان دارورسانی و جذب سطحی بر روی سطوح خارجی نانو لوله های کربنی تک دیواره زیگزاگ می باشد. لنالیدوماید، ترکیب مشابه تالیدوماید است که در درمان تومور بدخیم مغز استخوان و اختلالات خونی به کار می رود. به منظور تحقق هدف پژوهش اثر تغییر قطر نانو لوله بررسی شده است. جذب سطحی داروی لنالیدوماید بر روی سطوح خارجی نانولوله های کربنی تک دیواره زیگزاگ (0 و 4)، (0 و 6)، (0 و 8) و (0 و 10) به شکل نظری بررسی شده است. ابتدا لنالیدوماید، تمامی نانولوله های کربنی عامل دار شده با آمید و مدل های جذبی با نظریه تئوری چگالی در سطح تئوری B3LYP/6-31G* بهینه سازی شده اند. سپس انرژی گپ، انرژی جذب، فاصله تعادلی، پتانسیل شیمیایی، انتقال بار محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

دارورسانی ، نانولوله کربنی تک دیواره زیگزاگ ، لنالیدوماید ، نظریه تابعی چگالی