بررسی رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان سراوان در سال 1396

مقدمه و هدف: دیابت یکی از مشکلات جدی در حیطه سلامت می باشد که از آن به عنوان مرگ خاموش نامبرده می شود. یکی ازراه های موثر در جهت ارزیابی بیماران دیابتی بررسی سطح انجام رفتارهای خودمراقبتی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیینرفتارهای خودمراقبتی و عوامل موثر بر آن انجام گردید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که تعداد 80 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستانرازی سراوان به صورت سرشماری انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه خلاصه رفتارهایخودمراقبتی جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. و برای سنجش ارتباط بین متغیرهای مستقل و وضیعت خودمراقبتی از آزمون های آماری توصیفی، تی مستقل و آزمون ANOVA استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف کل نمره رفتارهای خودمراقبتی 12/03±37/87 بود. 62/5 درصد افراد دارای وضعیت خودمراقبتی نیمه مطلوب، 32/5 درصد افراد دارای وضعیت خودمراقبتی نامطلوب و 3/8 درصد افراد دارای وضعیت خودمراقبتی مطلوب بودند. تجزیه و تحلیل ارتباط بین نمره خودمراقبتی و اطلاعات دموگرافیک ارتباط معناداری بین وضعیت تحصیلی و شغلی بیماران با نمره خودمراقبتی بیماران نشان داد (p≤0/05).بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر اکثریت بیماران از نظر رفتارهای خودمراقبتی در وضعیت متوسطی قرار دارند وبا توجه به اهمیت رفتارهای خودمراقبتی در کنترل و کاهش عوارض ناشی از بیماری، گنجاندن برنامه های آموزش در جهت ارتقاءسطح دانش و آگاهی بیماران در هرچه بهتر شدن وضعیت رفتارهای خودمراقبتی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، دیابت نوع دو ، بیماران دیابتی