فرانمایى در تجربه معمارى ایرانى

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 435

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HOVIAT-7-15_002

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398

چکیده مقاله:

جستجوى علت برقرارى ارتباط احساسى فضاهاى به جا مانده از تجربه معمارى ایرانى با مخاطبان امروزى موضوع این مقالهاست. پرسش این است که آیا تجربه معمارى ایرانى تجربه اى بیانگر ( فرانمودى) است آیا معماران اغلب گمنام ایرانى هنرمندانىبوده اند که با بیان احساس در قالب فضاى ساخته شده با انسان ها به گفتگو نشسته اند، یا فقط مهندسانى بوده اند که روش هاىبرپایى سازه ها و لزوم یگانگى شکل و سازه و کارکرد را خوب مى دانسته اند مقایسه تجربه معماران مولف امروزى با تجربهمعمارى ایرانى و تحلیل کیفى آنها به کمک نمونه ایده آل فضاى معمارانه، نشان مى دهد ایشان در حرکت از فن ایجاد فضاىساخته شده تا برقرارى ارتباط معنایى با انسان ها از یک مسیر عبور کرده اند و در طراحى فضاى زندگى بینشى عام بر روشکارشان بر گوهر فضا حاکم است که بى زمان و بى مکان است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

غزال کرامتی

دانش آموخته دکترای معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

شهیندخت برق جلوه

استادیار پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

سیدغلامرضا اسلامی

دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران

علیرضا عینی فر

استاد دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران