بررسی تجربه سازماندهی مجدد زمین در ژاپن برای استفاده از آن در ایران

روش سازماندهی مجدد زمین با کاربردهای گوناگون، از جمله ارتقای بافت های آسیب دیده شهری، درکشورهای بسیاری مورد استفاده قرار گرفته است . این روش، با تکیه بر کاربری مسکونی، از طریق بهینه کردنمساحت و تنظیم دوباره قطعات زمین، تغییر در خطوط مالکیت ها، هماهنگ با توسعه خدمات، تجهیزات وتاسیسات عمومی و زیربنایی شهری و مشارکت مرحله به مرحله شهروندان در فرآیند تحقق طرح، سعی در حفظارزش های اجتماعی بافت و حفظ ساکنان بومی دارد . در این مقاله، تجربه مرمتی کشور ژاپن در استفاده از اینروش، با تبیین سابقه کاربرد آن و مزایای استفاده از این روش برای گروه مالکان و دولت و انتقادهای وارد بر آنبررسی شده است . بر اساس یافته های مقاله، اجرای موفق این روش در ایران، نیازمند سازماندهی جمعی ومشارکت عمومی، برگزاری جلسات متعدد تا رسیدن به توافق نظر روی طرح، مرحله بندی اجرای طرح و جذبمناسب سرمایه برای اجرای طرح، می باشد.

کلیدواژه ها:

روش سازماندهی مجدد زمین ، مشارکت ، بهسازی ، معاصرسازی