پیش بینی درماندگی آموخته شده و چشم انداز زمانی بر اساس شفقت به خود در زنان مضروب

هدف پژوهش حاضر پیش بینی درماندگی آموخته شده و چشم انداز زمانی بر اساس شفقت به خود در زنان مضروب بود.جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش را، زنان مضروبی که به سازمان پزشک قانونی شهر اصفهان در زمستان 97 مراجعه کردهاند تشکیل داده بود. 86 نفر که حداقل 2 بار مورد آزار قرار گرفته بودند با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. پرسشنامهی درماندگی آموخته شده سورنتی و همکاران (2014)، فرم کوتاه پرسشنامه ی چشم انداز زمانی زیمباردو و بوید (1999) و فرمکوتاه پرسشنامه ی شفقت نسبت به خود ریس، نف و همکاران (2011) به عنوان ابزار مورد استفاده قرار گرفتند. یافته های بهدست آمده نشان داد که اکثر روابط بین ابعاد شفقت نسبت به خود با ابعاد درماندگی آموخته شده و چشم انداز زمانی در سطح0/05 معنادار بود است. جهت تسلط به وسیله ی زیر مقیاس مهربانی با خود و درماندگی آموخته شده به وسیله ی 2 مورد اززیرمقیاس های شفقت نسبت به خود یعنی همانند سازی افراطی و قضاوت در مورد خود پیش بینی شد. گذشته ی منفی توسطهمانند سازی افراطی، حال خوشگذران توسط قضاوت در مورد خود، آینده توسط ذهن آگاهی، گذشته ی مثبت توسطمهربانی با خود و احساس مشترکات انسانی و حال منفعل نیز توسط همانندسازی افراطی و احساس مشترکات انسانی پیش بینیشد. درماندگی آموخته شده توسط زیر مقیاس های آینده، حال منفعل و حال خوشگذران؛ و جهت تسلط توسط زیر مقیاس هایآینده و حال منفعل پیش بینی شد.

کلیدواژه ها:

درماندگی آموخته شده ، چشم انداز زمانی ، شفقت به خود ، زنان مضروب