بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری با رویکرد شهرسالم (نمونه موردی: شهر مراغه)

بازآفرینی نوعی نگاه مداخله ای است که با نگاه به گذشته و بدون پاکسازی هویت های تاریخی دوره های مختلف به خلق هویتی جدید متناسب با شرایط زندگی مردمان عصر حاضر میاندیشد. لکن با در نظر گرفتن این امر که تنها راه حل خروج از بسیاری از معضلات شهرها، احیا و بازسازی بهینه بافتهای فرسوده شهری است، میتوان این مساله را فرصتی ارزشمند نیز قلمداد کرد، فرصتی که در صورت اعمال سیاستهای صحیح شهری میتواند تحولی اساسی را در جهت توسعه پایدار در پی داشته باشد. به کارگیری رویکرد شهر سالم در این بافتها میتواند جانی دوباره به آنها داده و مشکلات و معضلات آنها را کاهش دهد. توجه به سلامت در برنامه ریزی شهری، شیوهای است که موجب بهبود عدالت و همبستگی اجتماعی میشود. از این رو هدف از پژوهش حاضر این است با به کارگیری راهکارها و شاخصهای شهرسالم، برای ایجاد بستری مناسب با اهداف برنامه ریزی شهری بتوان سلامتی و آسایش و امنیت و تامین فضاهای گوناگون فرهنگی، اجتماعی و تجاری و غیره را به این بافتها احیا کرد. در این مقاله جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. این پرسشنامه به دو بخش مشخصات فردی و سوالات مربوط به رویکرد شهر سالم با توجه به شاخصهای جهانی تقسیم شده است. با توجه به یافته های تحقیق برای رویکرد شهر سالم 4 شاخص اجتماعی، اقتصادی، کالبدی-زیست محیطی و سنجش میزان رضایت از مدیریت شهری در نظر گرفته شده است که میانگین شاخص اجتماعی 3,10 ، میانگین شاخص اقتصادی 2,93، میانگین شاخص کالبدی-زیست محیطی 3,14 و میزان رضایت از مدیریت شهری 3,09 میباشد. این میانگین ها نشانگر این است که شاخص اقتصادی از نظر پاسخ دهندگان در شهر مراغه وضعیت نامناسبتری دارد و شاخص کالبدی-زیست محیطی وضعیت مطلوبی دارد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بافت ناکارآمد ، شهر سالم ، مراغه.