بررسی پروژه های محرک توسعه برای بازآفرینی محله لاله زار نو

مدیران و برنامه ریزان شهری، طی سالیان اخیر رویکردها و سیاست های متفاوتی برای ارتقای کیفی و بازآفرینی محلات فرسوده و تاریخی به کار گرفته اند. یکی از سیاست های اجرایی اخیر به منظور بازآفرینی بافت های نابه سامان شهری به کارگیری اقدامات و پروژه های محرک توسعه با هدف تسریع و تسهیل فرایند تحول در این بافت ها می باشد. بافت تاریخی و قدیمی محله لاله زار نو، روزگاری به عنوان یکی از محلات مهم و پررفت و آمد شهر تهران به حساب می آمد که با گذشت زمان و توسعه شهر این محله رفته رفته ارزش واقعی خود را از دست داد و اکنون به عنوان یکی از محلات فرسوده شهر تهران محسوب می شود. وجود ارزش های مختلف فرهنگی، کالبدی، تاریخی و... شهر تهران در این بافت، الزامات توجه به بافت را افزایش داده است. در این پژوهش با هدف بازآفرینی محله لاله زار نو با تاکید بر پروژه های محرک توسعه، با روش توصیفی و همچنین با بهره گیری از پیمایش های میدانی ( مصاحبه، مشاهده و پرسش نامه)، به بررسی شاخص های معینی در محله لاله زار نو پرداخته شد. پس از بررسی وضعیت شاخص ها و مشخص شدن پتانسیل ها و محدودیت های بافت، پنچ پروژه محرک توسعه برای بازآفرینی لاله زار نو پیشنهاد شد. به منظور بررسی پروژه ها از روش دلفی استفاده شده است و با توجه به وضعیت محله و امکان اجرایی شدن پروژه ها 50 نفر از خبرگان (شامل مدیران شهری، متخصصان شهری و بزرگان محله) به هر یک از پروژه ها امیتاز دادند؛ با تحلیل امتیازات ارائه شده توسط کارشناسان، پروزه بهره گیری از بناهای باارزش جهت تعریف فضاهای مختلف با سطح معناداری 0,001 و میانگین نظری 4,865 مورد تایید خبرگان قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، بافت تاریخی ، توسعه ، محرک توسعه ، محله لاله زار نو.