بررسی اثر درصد قیر و انرژی تراکم بر رفتار عملکردی مخلوط های آسفالتی متخلخل اصلاح شده

به طور معمول آسفالت های متداول دارای درصد فضای خالی پایین می باشند و این امر باعث ایجاد جریانهای سطحی بر روی روسازی ها به هنگام بارندگی و متعاقب آن، بروز مشکلاتی به هنگام رانندگی میگردد. محققان به منظور حل این مشکلات استفاده از آسفالت متخلخل را توصیه می کنند. این نوع آسفالت، به علت بافت متخلخل ، دانه بندی باز و پر حفره، آب های سطحی ناشی از بارندگی و غیره را به سرعت زهکشی کرده و باعث افزایش اصطکاک و ایمنی جاده در شرایط مرطوب و خیس میشود. از طرفی دیگر آسفالت های متخلخل به دلیل داشتن درصد فضای خالی بالا، رفتار عملکردی ضعیف تری را نسبت مخلوط های آسفالتی دیگر از خود نشان میدهند. در این پژوهش با در نظر گرفتن 3سطح مختلف از متغییرهای درصد قیر 4)، 4/5 و 5 درصد)، درصد افزودنی 0) SBS،3و6 درصد) و انرژی تراکم(35،50 و 65 ضربه)، با استفاده از روش های آماری تاثیر هر یک از متغیرها بر خواص مخلوطهای آسفالتی به دست آمد. نتایج نشان داد که هر سه متغییر مورد بررسی در این تحقیق، بر نتایج آزمایشات عملکردی بتن آسفالتی متخلخل موثر می باشد. همچنین مشاهده گردید که استفاده از روش طراحی آزمایش، در این مخلوط ها برای تعیین طرح اختلاط بهینه بر اساس آیین نامه های معتبر دنیا، در قیاس با روش های دیگر سنتی می تواند از لحاظ هزینه، زمان و انرژی مقرون به صرفه باشد.

کلیدواژه ها:

آسفالت متخلخل ، طراحی آزمایش ، افزودنی ، آزمایش های عملکردی.