بررسی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی متخلخل حاوی گیلسونایت و کربن بلک با استفاده از روش طیف سنجی

آسفالت متخلخل در مقایسه با آسفالت سنتی دارای مزایای متعددی است. از جمله این مزایا میتوان به مجاری زهکشی موجود در آسفالت متخلخل اشاره کرد که اجازه میدهند آب درزیر سطح فوقانی راه زهکشی شود. این آب معمولا0 به طرف شانه های راه تخلیه میشود. جذب سر و صدا از دیگر مزایای این نوع مخلوط به شمار می آید. علی رغم مزایای نامبرده، آسفالت های متخلخل به دلیل قرارگیری در برابر آ6ب، مستعد خرابی های حساسیت رطوبتی علی الخصوص در فصل سرما میباشند. امروزه به دلیل کارایی محدود قیرهای مورد استفاده در راه ها برای شرایط آب و هوایی گوناگون، استفاده از افزودنی ها جهت افزایش عملکرد قیرها رو به گسترش است. بررسی حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی حاوی افزودنی جهت کاهش خرابیها در اثر سیکل ذوب و یخبندان محتاج صرف هزینه و زمان زیادی است . بر همین اساس استفاده از روشهای جایگزین جهت بررسی این خرابی میتواند بسیار مفید باشد. در این پژوهش اثر استفاده از گیلسونایت و کربن بلک بر روی خرابی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی متخلخل با استفاده از روش طیف سنجی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که از روش مذکور میتوان به عنوان روشی جایگزین، برای بررسی خرابی های حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی استفاده کرد. علاوه بر تخمین آزمایش حساسیت رطوبتی با استفاده از روش طیف سنجی، مشاهده گردید که میتوان نتایج آزمایش کانتابروی پیرنشده را نیز با این روش بررسی نمود. در این پژوهش مشخص گشت که شاخص های کربونیل و سولفوکسید میتوانند به عنوان شاخص مناسبی جهت بررسی خرابی های حساسیت رطوبتی و نتایج آزمایش کانتابرو استفاده گردند.

کلیدواژه ها:

آسفالت متخلخل ، حساسیت رطوبتی ، آزمایش کانتابرو ، گیلسونایت ، کربن بلک.