بررسی و ارزیابی زبان مشترک معماری و موسیقی (معماری دیکانستراکشن، پیتر آیزنمن و موسیقی راک، راجر کیت - 1960 الی 1980 میلادی)

معماری به عنوان هنر دیداری و موسیقی به عنوان هنر شنیداری، هر دو در مسیری جداگانه سعی بر ارتباط با مخاطب خود دارد و ادعای اشتراک این دو هنر باعث هیجان انگیز بودن آن شده است. بر این اساس با توجه به گستره قابل تحقیق، یک مکتب و سبک از هر دو عنوان مذکور، جهت تشریح مشترکات و چگونگی شکل گیری فضای ایجاد آن، انتخاب موضوع گردید که با استفاده از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی، با استناد بر مطالعات کتابخانه ای مقاله راهبری شد. اینکه در یک دوره زمانی مشخص و نزدیک به هم چه فضای اجتماعی و سیاسی و حتی حالات روانشناختی خالقین آثار، وجود داشته که باعث خلق آثاری متفاوت تا آن زمان گردیده از دیگر اهداف این پژوهش است. در انتها، خصوصیات مشترک این دو موضوع بر اساس شرایط محیطی و نحله روحی و فکری خلق کننده های آثار در آن دوره،بصورت جدول ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

معماری مکتب دیکانستراکشن ، موسیقی راک ، راجر کیت ، پیترآیزنمن