طراحی خانه موسیقی در راستا مقایسه تطبیقی معماری سنتی و موسیقی ایرانی

به ندرت بتوان هنری یافت که به اندازه موسیقی و معماری با زندگی مردم پیوند داشته باشد. هنر معماری از بارزترین جلوه های فرهنگ هر قومو هر دوره تاریخی و نمایشگر گویای فضای زیست آدمی است. لذا اگر به حرفه و دانش معماری به عنوان دانش و حرفه ای میان رشته ای توجهشود، این نکته آشکار خواهد شد که نمی توان تصور کرد که این رشته بدون توسعه دانش و علوم مرتبط با آن، به نحو رضایت بخشی توسعه واعتلای یابد. از این جهت به نظر می رسد که با مطالعه دوره های معماری و شهرسازی و مطابقت آن با تحولات موسیقایی و نظریات رایج آندوره ها و پیشرفت های آن با دیگر هنرها بتوان خط فکری آن دوره ها را مطالعه کرده و بدین منظور به شناخت رابطه بین این دو هنر بیشترپی برد.علاوه بر آن خوانایی و تشخیص نظام حرکتی و سهولت رسیدن به فضاها از ویژگی های معماری مینیمال است که متناسب با نظم وسلسله مراتب طراحی خانه موسیقی است. این پژوهش در پی بررسی تعامل میان موسیقی و معماری با رویکرد طراحی مفهومی ؛ در راستا خانهموسیقی می باشد تا بر این اساس به معیارهایی جهت انطباق اصول زیباشناختی معماری با موسیقی دست یافت.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، موسیقی ایرانی ، خانه موسیقی ، مفاهیم درونی ، هنر ایرانی