پیکره بندی فضایی در معماری آرامگاهی ،آرامگاه شاه نعمت الله ولی ماهان

مجموعه شاه نعمت الله ولی یادگاری از اثار به جای مانده دوره تیموری می باشد که در ادوار مختلف دست خوش تحولاتی نیز گردیده است. از ان جمله می توان به افزوده شدن بخش هایی در دوره های تیموری،صفویه و قاجار به این مجموعه با ارزش اشاره نمود . در این نوشتار سیر تحول ارامگاه شاه نعمت الله ولی ، مورد بررسی قرار گرفته است .هدف ازاین بررسی چگونگی سازماندهی فضایی و توالی صحن های مجموعه مذکور و همچنین نقش تحولات تاریخی بر شکل گیری کالبد بنا می باشد . روش به کار رفته در این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات و مواد اولیه ان به صورت کتابخانه ایی گرداوری شده است .بررسی تحولات شکل گیری صحن های مجموعه مذکور بیان گر این نکته است که در گسترش ارامگاه شاه نعمت الله نشانه هایی از مکتب عرفانی ایشان دیده می شود ویکی از علل اساسی توالی صحن ها و کالبد مجموعه به علت علاقه مریدان ایشان بوده است که دریک راستای خطی امتداد یافته اند و گویا گذشتگان با گسترش مجموعه پیغامی برای ایندگان داشته اند و بر اساس یک اندیشه بی نهایت قوی مجموعه در هر دوره تاریخی گسترش پیدا کرده است .

کلیدواژه ها:

پیکره بندی فضایی ، آرامگاه شاه نعمت الله ولی ، معماری آرامگاهی ، ماهان