گونه شناسی باغ های صفوی نمونه موردی باغ شاه بهشهر

باغسازی در ایران زمین به دلیل شرایط خاص اقلیمی، بیشتر تحت تاثیر نظام های ساخت به ویژه نظام آبیاری است، هرچند که عوامل حسی و زیبایی شناختی در مراحل بعدی نقشی ویژه در ساخت باغ داشته اند. ویژگی خاص اقلیمی و روحیه خاص ایرانیان، موجب عملکردگرا شدن آنان در زمینه معماری و باغسازی گردیده است. در دوران صفوی در اکثر شهرهای ایران باغسازی در ابعاد وسیع و هماهنگ با بافت و شبکه های شهری اهمیت فراوانی داشت. در ساخت کاخ های صفوی تکیه بر نمایش وسعت باغ بود و بناها تنها جزئی از کاخ شمرده میشد و اغلب باغ و گاه بناها درصد بیشتری از فضای کاخ را اشغال میکرد؛ اما با این همه ، آنچه از این مجموعه ها در گذر زمان باقی مانده، بناهاست و مطالعه بناها بدون محیط اطراف آنها نمیتواند کامل باشد. باغهای بزرگ صفوی براساس تقارن شعاعی و توازن در تراکم به بخشهای کوچکتری تقسیم میشوند و در مناطقی که زمین وسیع کافی در اختیار نبوده ، قطعه های مستقل محصوری ایجاد شده است که هر یک ساختاری متفاوت دارند. این ساختارهای متنوع هر یک دارای ویژگی خاص خودند و در هر یک مجموعه ای از آب و گیاه و رنگ بر عنصر معماری پیرامون خود اثری ویژه گذاشته، آن را زیباتر می سازد. در باغهای صفوی گویی بستر باغ ترصیع میشود و کوشک در منظر کلی محاط در استخر یا حوض تزیینی است و باغ شاه بهشهر نیز که مورد مطالعه این پژوهش میباشد نیز از این قائده مستثنی نیست.هدف این پژوهش نیز بررسی باغ شاه بهشهر و نحوه شکل گیری کوشک نسبت به باغ و محیط اطراف می باشد.روش تحقیق این پژوهش از نوع تحلیلی - توصیفی میباشد

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، باغ ، باغسازی صفویه ، باغ شاه بهشهر