معصومه قدیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش معماری داخلی، دانشگاه ایوان کی سمنان ،
حسین عالی - استادیار گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه ایوان کی سمنان

باغسازی در ایران زمین به دلیل شرایط خاص اقلیمی، بیشتر تحت تاثیر نظام های ساخت به ویژه نظام آبیاری است، هرچند که عوامل حسی و زیبایی شناختی در مراحل بعدی نقشی ویژه در ساخت باغ داشته اند. ویژگی خاص اقلیمی و روحیه خاص ایرانیان، موجب عملکردگرا شدن آنان در زمینه معماری و باغسازی گردیده است. در دوران صفوی در اکثر شهرهای ایران باغسازی در ابعاد وسیع و هماهنگ با بافت و شبکه های شهری اهمیت فراوانی داشت. در ساخت کاخ های صفوی تکیه بر نمایش وسعت باغ بود و بناها تنها جزئی از کاخ شمرده میشد و اغلب باغ و گاه بناها درصد بیشتری از فضای کاخ را اشغال میکرد؛ اما با این همه ، آنچه از این مجموعه ها در گذر زمان باقی مانده، بناهاست و مطالعه بناها بدون محیط اطراف آنها نمیتواند کامل باشد. باغهای بزرگ صفوی براساس تقارن شعاعی و توازن در تراکم به بخشهای کوچکتری تقسیم میشوند و در مناطقی که زمین وسیع کافی در اختیار نبوده ، قطعه های مستقل محصوری ایجاد شده است که هر یک ساختاری متفاوت دارند. این ساختارهای متنوع هر یک دارای ویژگی خاص خودند و در هر یک مجموعه ای از آب و گیاه و رنگ بر عنصر معماری پیرامون خود اثری ویژه گذاشته، آن را زیباتر می سازد. در باغهای صفوی گویی بستر باغ ترصیع میشود و کوشک در منظر کلی محاط در استخر یا حوض تزیینی است و باغ شاه بهشهر نیز که مورد مطالعه این پژوهش میباشد نیز از این قائده مستثنی نیست.هدف این پژوهش نیز بررسی باغ شاه بهشهر و نحوه شکل گیری کوشک نسبت به باغ و محیط اطراف می باشد.روش تحقیق این پژوهش از نوع تحلیلی - توصیفی میباشد

گونه شناسی، باغ، باغسازی صفویه، باغ شاه بهشهر