بررسی اثر برش منگنه ای در دال تخت و تقویت آن با گل میخ و میلگرد رکابی

سیستمهای تقویت برشی منگنه ای یک راه موثر برای افزایش مقاومت و ظرفیت تغییرشکل اتصالات دال به ستون است. تجزیه و تحلیل این اتصالات تا اندازه ای پیچیده است و نیاز به بررسی بیشتر دارد. یکی از مسائل مورد بررسی تفاوت در عملکرد انواع مختلف تقویت برشی منگنه ای میباشد، به این دلیل که هر نوع تقویت برشی منجر به عملکرد متفاوت میشود.مطالعه پارامتری متغیرهای مهمی از جمله نحوه تقویت برشی، تعداد و ترتیب قرارگیری آنها در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق ابتدا جهت اطمینان از صحت نتایج حل عددی، یک نمونه واقعی دال در نرم افزار المان محدود آباکوس مدلسازی شده و مدل تحلیلی حاصل با نتایج قبلی مقایسه شده است. با مدل المان محدود سه بعدی از طریق نرم افزار کامپیوتر آباکوس، به انجام تجزیه و تحلیل غیر خطی 30 مدل دال با و بدون تقویت برشی پرداخته شده است. سیستمهای تقویت برشی مانند گل میخ برشی و سیستم برشی رکابی برای بهبود مقاومت برشی منگنه ای استفاده شده است . سطح شکست برشی همه مدل های دال در دو حالت با و بدون تقویت برشی مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله نشان داده شده است که در حالت نبود تقویت برشی با دو برابر و سه برابرکردن ابعاد ستون در حدود 14 تا 157 درصد، در حالتی که از تقویت برشی رکابی استفاده شده است، به میزان 65 تا 182درصد به ظرفیت برشی منگنهای افزوده میشود. همچنین با استفاده از گلمیخ برشی این مقدار در حدود33 تا41 درصد افزایش مییابد. نتایج حاصل از افزایش تقویت برشی و ضخامت دال به همراه چیدمان ردیفی و 45 درجه گل میخ ها بیان شده است.

کلیدواژه ها:

برش منگنه ای ، دال تخت ، سیستم های رکابی و گل میخ برشی