بررسی کیفی مسیرهای پیاده از نظر ساکنین و تطبیق آن با اصول و قوانین آن با اصول و قوانین پیاده راه سازی، (مطالعه موردی: شهرک گلدشت معالی آباد شیراز)

پیاده روها بخش جدایی ناپذیر شهرها هستند و باید به عنوان عنصری اساسی در طراحی شهری مردم گرا اولویت بندی شوند. با گسترده تر شدن شهرها، بزرگراه ها جای پیاده روها را گرفته و موانعی جدی برای راه رفتنی امن ایجاد کرده اند. پیاده روهای با موزائیک های شکسته، عرض کم و وسایل نقلیه ای که به شکل غیرمجاز در آنها پارک کرده اند، شاهدی بر این هستند که راه رفتن توسط دیگر اشکال حمل و نقل که برای افراد و شهر سلامت کمتری را به دنبال دارد، به آرامی درحال خفه شدن می باشد. افزایش کیفیت پیاده روهای شهری نه تنها عابرین پیاده بیشتری را جذب می کند، بلکه به ایجاد فضاهای مطلوب عمومی، یعنی جایی که افراد بخواهند وقتشان را آنجا بگذرانند، نیز کمک می کند. با وجودی که شمار چنین فضاهایی روبه کاهش است، اما هنوز وجود دارند. پیاده روهای سرزنده را می توان در خیلی از شهرهای برزیل و سراسر جهان، یعنی جاهایی که رهبران شهر، حمل و نقل فعال را در اولویت قرار داده اند، پیدا نمود. در این شهرها به جای گذری کوتاه و سنگفرش شده در طول خیابان های بزرگ و مملو از ماشین، تصمیم بر غنی سازی فضاهای عمومی قابل تردد با تاکید بر تعامل میان افراد گرفته شده است. بر همین اساس مطالعه موردی تحقیق شهرک گلدشت معالی آباد بوده و جهت انجام برداشت میدانی و توزیع پرسشنامه ها قسمتی از شهر به عنوان محدوده مطالعه انتخاب می شد. بدین منظور شهرک گلدشت معالی آباد واقع در منطقه 6 شهرداری شیراز به عنوان جامعه آماری انتخاب گردید. مقطع زمانی مطالعه میدانی دوماهه اول سال 1398 مدنظر گرفته شد. جمعیت آماری تعداد 103 نمونه مطالعه به شرط داشتن ویژگی کاربری دائم از مسیر، انتخاب گردیده است. در یک پژوهش برای بررسی روایی پرسشنامه از روش روایی صوری و محتوایی استفاده شد. شهروندان با پاسخ دهی به 25 سوال پرسشنامه، ارزیابی پیاده روها را انجام دادند. هریک از سوالات پرسشنامه دارای پنج گزینه (خیلی مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب، خیلی نامناسب) بودند. فراوانی و درصد فراوانی داده های به دست آمده از این نظر سنجی در جدول زیر آورده شده است. در نهایت به این نتیجه حاصل شد که رضایت عابرین از کیفیت پیاده روها در حد متوسط بوده و برای جلب رضایت بیشتر آنها و جذب آنها به پیاده روی بهتر است با دخالت نظر شهروندان در روند طراحی مطابق استاندارد، طرح پیاده رو به نیاز عابرین نزدیک تر شد، و آنها تمایل بیشتری به استفاده از پیاده روها نشان خواهند دارد. بنابراین این شیوه طراحی واقع بینانه تر و به هدف اصلی طراحی پیاده رو که استفاده و رضایت شهروندان از پیاده روهاست نزدیکتر است و ما را به خروجی مناسب تری خواهد رساند.

کلیدواژه ها:

گلدشت معالی آباد ، استاندارد ، طراحی ، ارزیابی ، کیفیت پیاده روها