ارزیابی تاب آوری روستاییان در برابر خشکسالی (مطالعه موردی دهستان پیشخور شهرستان فامنین)

امروزه وقوع مخاطرات طبیعی به عنوان پدیدهای تکرارپذیر محسوب می شود که در برخی از مواقع با آسیب های شدیدمادی و معنوی همراه است. خشکسالی نیز یکی از مزمنترین پدیده های طبیعی است که هرساله باعث ایجاد خساراتفراوان به جوامع انسانی به خصوص روستاها می شود. ایران با قرار گرفتن در منطقه خشک و بیابانی جهان با بارشی حدودیکسوم بارش جهانی و نوسان های شدید مکانی و زمانی پدیده مذکور، ازجمله کشورهایی است که خسارات هنگفتی را ازاین تهدید طبیعی در گستره های مختلف به ویژه در طی دهه های اخیر دریافت نموده است؛ بنابراین ما باید در این کشوربه دنبال بهبود تاب آوری در برابر این بلایا باشیم. هدف اصلی در این پژوهش سنجش تاب آوری روستاییان در برابرخشکسالی است. روش شناسی این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، کمی است. در این تحقیق ما 80پرسشنامه را از سرپرستان خانوار دو روستای ینگجه و آجرلو پرکرده ایم و اطلاعات پرسشنامه را با استفاده از نرم افزارآماری SPSS پردازش و بر اساس هدف و فرضیات تحقیق، از آزمونهای مختلف استفاده کرده ایم. یافته های تحقیق دررابطه با فرضیه اول بیانگر آن است که بعد اقدامات محلی نسبت به دو بعد دیگر پایدارتر است و در رابطه با فرضیه بعدینیز نتیجه نشان میدهد که هر دو روستا ازلحاظ تاب آوری وضعیت ضعیفی را دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خشکسالی ، روستا ، پخش پیشخور ، ینگجه و آجرلو